دسته بندی های مختلف دارند.همه شان در یک چیز مشترکند؛ناشایستگی.اینها به هرطریقی وارد مطبوعات شده اند که فرودگاهی باشد برای بلند پروازیشان.ناشایستگی نسبت مستقیمی با عدم مطالعه کافی و فهمیدگی دارد.انها که مطبوعات را تبدیل به مطبوع عات کرده اند که به خواست های شخصی شان برسند در دیاری که شایستگی کم رنگ شده است اسب را زین شده میبینند و می تازند.اینها صرفا زرنگ الکی اند نه باهوش.زرنگی نسبت مستقیمی با خودخواهی فزون شده دارد.اینها کلا شخصیت مودی دارند …افتاب پرستند.غیرقابل پیش بینی اند.معیار اصلی شان منفعت پرستی ست.همه شان ویترین قشنگند اما به شدت درون تهی.سطحی نگر، عجول ،دایما در حال قضاوت درباره دیگرانند.یکشبه میخواهند ره صد ساله روند.فرق لید از سو تیتر را نمیدانند اما خودرا خبرنگار نشده سردبیر می بینند.حتا اگر سردبیر به مطبوعات وارد شده باشند هرچه هم بگذرد روزنامه نگاری یاد نمی گیرند و نهایتا روابط عمومی چی می مانند.غوره های مویز نشده هرگز و هرگز احترامی برای پیش کسوتان قایل نیستند.شاید در ظاهر عرفی رفتار کنند اما در باطن انها را مزاحم رشد خود و بلندپروازی خویش می بینندو زمانی که به قدرت و صندلی برسند با دلیل یا بی دلیل سعی در حذف بزرگان و پیش کسوتان دارند چرا که قامت کوچکشان در مقابل انها به چشم نمی اید و حتا سعی میکنند به انکار شایستگی بزرگان بپردازند…این مقال ادامه دارد
