پرسپولیس جایگاه مشهور کردن افراد نیست آقای وزیر

سوال اصلی اینجاست ایا یک مدیر ورزشی می تواند در جایگاه غیر تخصصی خود نقش مثبتی بازی کند و موفق باشد؟مثلا آیا موفق ترین مدیر ورزش ایران می تواند رییس حراست ورزش ایران باشد و موفق عمل کند؟به عبارت دیگر ایا کسی که به حوزه یک کار تخصصی اصلا اشتایی ندارد می تواند بدون شناخت از مناسبات و عوامل دخیل در کار  اصلا شایستگی ورود به آن کار را داشته باشد؟ اگر نظری بر انتصابات وزیر ورزش در سالهای اخیر بیاندازیم به خوبی درمی یابیم که اقای سلطانیفر چقدر سلیقه ای عمل کرده و بنا به شایستگی افراد انها بر کرسی مدیریت پرسپولیس ننهاده است.از میان مدیران منتصب وزیر تنها گرشاسبی بود که تا حد قابل قبولی پرسپولیس را مدیریت کرد.ایرج عرب حراستی فرسنگ ها از لیاقت داشتن برای مدیریت یک باشگاه با هوادار پنجاه میلیونی دور بود.رسول پناه دندانپزشک اگر انطور خودزنی نمیکرد هنوز مدیر پرسپولیس بود و اکنون جعفر سمیعی حراستی که با شعار مبارزه با فساد امده است بیشتر بدرد تیم رقیب میخورد که بی حساب کتاب خرج میکند و پول هدر می دهد تا پرسپولیس .سوال این است که وزیر ورزش ایا پرسپولیس را جایگاهی برای مشهور کردن افراد مدنظرش می داند تا بعداز اتمام دولت بدو پست و سمت قابل توجه بدهند؟ بخصوص که مدیران حراستی نفوذ قابل توجهی برای تایید و توصیه در تمام عرصه ها دارند.آیا میتوان این انتصاب تمام سلیقه ای اقای وزیر را که مورد اعتراض فراکسیون ورزش مجلس هم قرار گرفته است در جهت اینده نگری سلطانیفر برای کسب سمت مناسب در اینده تصور کرد؟ آیا پرسپولیس برای وزیر،حکم گوشت قربانی را دارد که به هر کسی تعارف می کند تا منافعش تامین شود؟ بدون شک این سوالها بی پاسخ می ماند چرا که تجربه ثابت کرده این وزیر ورزش در انتصاباتش هیچ استدلالی نیست و شاخص شایستگی رنگ و عیاری در تصمیم هایش ندارد.