فوتبال ایران با مدیران ناکارآمد در وضعیت بی عدالتی و هرج و مرج بسیاری به سر می برد.مدیرانی که قامت خود را در حد طرفداری از دوتیم تیم و جفای به سایرین کوتاه ساخته اند.محرومیت پرطرفدارترین تیم آسیا از حضور در ورزشگاه و تماشای بازی از نزدیک برای پرسپولیس و هوادارانش و حضور شصت هزار نفر هوادار برای دیدن بازی تیمی دیگر نمونه بسیار کوچک این بی عدالتی ست.وجود داوران مغرض،بی عدالتی در چینش روز و ساعت بازیها،برگزاری بازیها در روزهای کاری هفته،نیاوردن عمدی کمک داور ویدیویی var و صدها مورد ازین دست شاهد ناکارامدی و ناشایستگی محض مدیران فوتبال است.مدیرانی که فوتبال ایران قبلا ناکارآمدی آنها را آزموده است اما با حمایت های ویژه دوباره بر فوتبال حاکم شده اند و به اشکال مختلف عاشقان فوتبال در ایران را آزار می دهند.به هیچ کسی هم پاسخگو نیستند.کسی هم از آنها بازرسی نمی کند که چرا اینقدر در فوتبال بی عدالتی حاکم ساخته اید.شهر هرت است.هرج و مرج مطلق.یاد دوران شایسته پرور دادکان و صفایی فراهانی به خیر.روزگار غریبی ست نازنین.آنها چه بودند اینان چه هستند؟هم می دانیم آنها چه بودند و نیز آگاهیم اینان در پی چیستند.از روز روشنتر است؛منفعت.در چنین وضعیتی توقع برقراری عدالت از اینان به جاست؟فوتبال ایران از منظر مدیریتی باید شخم بخورد و مافیای حاکم بر آن زدوده شود
امیرخان فرض اللهی به خوبی این مدیران فوتبالی رو تشبیح کردید،این تاج و دارو دستش به چنانی روی فوتبال ایران چنبره زده اند که هیچ نیرویی قدرت مقابله با اینها ندارد و به خوبی علی اقای کریمی دست اینها رو به خوبی رو کرده بود.اقا امیر به خوبی این مافیای فوتبال رو میشناسه چون از قدیمیهای فوتبال نویس هستن