پایگاه خبری تحلیلی نگاتیو: رضا خسروزاد
“پیمان و هومن، دلالهای خردهپای دلار با بیست هزاردلار پول امانی دستشان، در یک کلاپ خصوصی قمار میکنند و از فرید، پادوی رئیس بزرگ پانصدهزاردلار ببرند. در ادامه درگیریهای دزد و پلیسی موقعیتهای کمیک و طنزی را رقم میزند…”
فیلم با شتاب و خوشریتم شروع میشود و با تکیه بر کمدی موقعیت پیش میرود. فیلمساز با طرح کلی فرضیه داستانیاش به سرعت تمرکز را بر موقعیتهای طنز بنا میگذارد. گریز از روایت محوری و پرداختن به کمدی موقعیت اگرچه کلیت کار را بلحاظ داستانی سست میکند اما شکلی از راحتی و سیالیت در پرداختن به صحنهها را به فیلمساز میدهد.خوشریتمی و پرکاراکتر بودن و ضرباهنگ و تمپوی بالا از جمله نکات قابل توجه فیلم است و احتمالا شوخیهای کلامی آن سبب جذب مخاطب سادهپسند و بدنبال خندهی این دوران باشد.
