پایگاه خبری تحلیلی نگاتیو : محمد حسین اسایش
با مدنظر قرار دادن این نکته که در قرن بیست و یکم سرعت باورنکردنی رویدادها د تحولات به گونه ای بوده که در عرصه مطالعه دیگر نه نویسنده حوصله مقدمه چینی دارد و نه مخاطب وقت مقدمه خوانی افاضات را کنار گذاشته .با اجازه بزرگترها می رویم سر اصل مطلب.
با این توضیح که منظور از بزرکترها پیشکسوت ها یا مو و محاسن سفید کرده ها در عرصه قلم است وابدا ربطی به آن رسم مرسوم که در بعضی از مراسمات جاری در گذشته بود ندارد (از فعل جاری بود عمدا و مغرضانه استفاده کردیم ،چراکه بر اساس آمار سازمان آمار کشور در حال حاضر مراسماتی که در شکل گیری آن اجازه بزرگترها لازم بود از تعداد تولیدات سینمای کشور اگر کمتر نباشد قطعا بیشتر نیست ). دلیل آن هم احتمالا برهمگان روشن و آشکار است که نسل جدید بر خلاف نسل های گذشته بویژه نسل متروک و باستانی ما حوضله عقود خوانی عاقد،کاغدبازی سردفتر.وهمچون نسل فلک زده ما حال توی ایستادن توی صف دفاتر ثبت ازدواج را ندارد ولابد میخواهد خود را با شتاب زمانه همسان سازد و بدوم حرف پیش برود سر اصل مطلب .چرا که آن نوع مناسبات و ضوابط براساس آنچه نوستر آداموس و سایر پیشگویان قرون گذشته پیش بینی کرده بودند صرفا برای نسل فلک زده و بخت برگشته ما طراحی شده بود و مثل بقیه بلاهها بر سرمان آمد آن هم چه آمدنی !از اینرو وقتی شلنگ تخته های نسل امروز رو که هیچ سقف و قاعده ای برآن جاری نیست می بینیم .تازه در می یابیم /قبلی ها اگر هر طور دلشان خواست برما حکم می رانذنذ حق مان بود .چرا که گویا در آزمایشات علمی شان دریافته بودند به این زودی ها نسلی اسکل تر از ما پیدا نخواهند کرد .!
از پیش مراسمات بگذریم و به سور و سات برسیم .علی رغم میل باطنی مجبوریم هنر را به سیاست گره بزنیم و به آنچه که ریاست جمهوری جدیدی که اخیرا توفبق ورود به پاستور را پیدا کرده وعده فرموده بودند بپردازیم .راستش در عرصه سوروسات بیشتر با خلف وعده ریاست قوه مجریه همراه بودیم تا وعده عملی/چرا که همگان در زمان مناظرات ریاست جمهوری در میان سایر کاندیداها ایشان خیلی تاکید بر یک یک سفره واحد برای همه ملت و جمع شدن سفره های موازی داشتند و دایم گلایه از این مقوله داشتند که چرا حاکمیت یک سفره جداگانه برای حاکمان و دست اندرکاران و یک سفره کم مایه تر برای سایر ملت پهن نمودند وقول داده بودند اگر تکیه بر مسند ریاست جمهوری زدند همه را یک کاسه و یک سفره سازند ولی کمافی السابق نوبت به اهالی سینما که رسید بازهم آسمان تپید یک سفره شدن به شیوه دیگری تحقق پیدا کرد .
چرا که در سال های گذشته رسم بر این بود که در سینمای هنرمندان به شیوه دوسفره ای از میمانان پذیرایی می شد .هم غذای سنتی گذاشته می شد تا حداقل بشکل غذایی از پیشکسوتان سینما و مطبوعات قدردانی شود .!هم غذای فست فودی گذاشته می شد که به نوقلمان خوش آمد گویی شود ..
ولی امسال این یک سفره ای کردن دولتیان بسیار رندانه بود . یک سفره ای شد منتهی سفره غذاهای سنتی پیشکش منتقدان و اهالی سینما شد .سفره غذاهای فست فودی تقدیم هییت محترم دولت .
اعتراض ما هم به جایی نرسید چون موجه ترین توجیه این بود چندتنی از اعضای کابینه دولت مخضوضا عنضر کلیدی آن خانم مهاجرانی جزوجدیدالورودها محسوب شده در جرگه سنتی ها قرار نمی گیرند(صحبت از کلید شد نمی دانم چرا بیشتر یاد حسن روحانی وسایر کلیدسازان این مرزبوم شد تا یاد عطاالله مهاجرانی که زمانی وزیر ارشاد این کشور به عقیده بنده در قیاس با سایر دزاری ارشاذ این چهاردهه از همه موفق تربود )بهرحال هرچه دلمان را صابون زدیم حداقل در عرصه پذیرایی نشانی نه از همدلی یافتیم نه هم سفره بودن
.فیلم های انتخابی را گرچه ندیدیم ولی سوابق سازندگان و روایت ها نشان میدهد با دیدگاههای یک جناح خاص سازگاری دارد .(هرچمد از هردو جناح موجود در کشور دل خوشی نداریم ولی بنظرم اگر چهارتا فیلم هم که خوشایند آنطرفی ها ست میگذاشتید تنوع و تکثر قابل رویت تری به جشنواره می دادید تا آنها هم رنگ ولعاب بیشتری به صفحات بی رمق خود می دادند …)
خلاضه که جشنواره چهل وسوم یکی از بی رونق ترین و کم رمق ترین جشنواره هاست .امیدوارم جناب پزشکیان ده دقیقه مرخصی بدون حقوق گرفته سری به یکی از سینماهای جشنواره بزننذ .وملاحظه کند با این اوضاع وخیم جشنواره مهمانان و دعوت شدگان طاقت آورد تا آخرش می مانند !!!.بنده که بعید میدانم .
