جشنواره فیلم فجر ویترین سینماست در این جشنواره برخی از دبیرانش چرخ را از نو اختراع کرده و تاریخ را به شکل معکوس به نام حود ساخته اند؛با بدنامی و رویه های غلط..رویه های غلط انست که عقل سلیم را انکار می کند و بر مبنای سلیقه صورت می گیرد.برخی از دبیران جشنواره حوزه شخصی شان به وسعت همه حاشیه های سینمای ایران است.بواسطه سلیقه محوری در القای نظر خود به شاکله مقبول یک جشنواره استاندارد.در دوران هشت ساله معروف ریاست جمهوری که بیشترین درامد نفتی را داشت چندبار این اتفاق افتاد.اکنون نیز این اتفاق به شکلی خلق الساعه در حال روی دادن است.در حالیکه بیش از ده سال است که سینمای مستند از سینمای داستانی سبقت گرفته و اثار شاخص تری می سازدو هرساله این شانس به تمام فیلمهای بلند مستند داده می شود که در معرض جشنواره قرار گرفته و انتخاب شوند امسال مدیری که در جایگاه های قبلی اش توفیقی نداشته در نظارت ارزشیابی سانسور های جدید و کاذبی به سینمای ایران هدیه داده و در دوره مرکز گسترشش مستندسازان مستقل را از سینمای مستند فراری داد؛برای گنجاندن فیلم مورد نظرش با عضو هیات انتخاب تا مرحله درگیری پیش رفت و… با اتخاذ تصمیمی بر خلاف عقل سلیم اثار داوری شده بخش مسابقه سینما حقیقت را به داوری و جایزه مجدد فراخوانده است.یاللعجب.این در حالیست که مخاطب جشنواره سینما حقیقت ماهیتا با مخاطب جشنواره فیلم فجر تفاوت های بسیار دارد.سینما حقیقت تا حدود فراوانی مخاطب تخصصی و خاص دارد اما جشنواره فجر مخاطبی بسیار عام تر و گسترده تر اما دبیر فعلی جشنواره با نادیده گرفتن زحمت یکساله اخیر مستندسازان فرهیخته و نجیب سینمای ایران این شانس فراگیر را از انها گرفته است که در معرض انتخاب و دیده شدن در سطحی گسترده تر قرار گیرد؛طلمی بزرگ بر پیکر نحیف سینمای مستقل مستند ایران.از سویی دیگر در جشنواره سینما حقیقت امسال سه فیلم در بخش نمایش های ویژه به نمایش درامدند که یکی شان توسط هیات انتخاب این جشنواره رد شده بود اما در معتبر ترین جشنواره مستند دنیا ایدفای همین امسال پذیرفته شده بود و حضور داشت فیلم دیگر در ابعادی جهانی تولید و دیده شده است و فیلم سوم در زمره پرمخاطب ترین فیلمهای جشنواره بود و تاکنون در دو جشنواره معتبر دنیا پذیرفته شده است.خوانش این سطور برای هرمخاطبی این پیغام را دارد که با تصمیم شتابزده سلیقه محور این دبیر ،قامت و محدوده اثار جشنواره امسال خموده ، کوتاه و ستمگر است.ستم به فیلمسازانی که اثاری درخورتامل ساخته و مخاطبانی که از دیدنش محروم می شوند و شاید تصور کنند سینمای ایران در سال گذشته تولیدات مناسبی نداشته چرا که جشنواره فیلم فجر همیشه ویترین بزرگ سینمای ایران محسوب شده و برای مخاطب عام شاخص تماشا قرار می گیرد.قدیمی ها می گفتند جلوی ضرر را هروقت بگیری منفعته.اکنون هم دیر نشده و می توان با تصمیمی دیگر فرصت دیده شدن را برای سینمای مستند و مستقل ایران بوحود اورد و این رویه های غلط را کناری نهاد.ازموده را ازمودن خطاست اقای دکتر انتظامی.تجدید نظر کنید و جلوی این خسران را بگیرید.
